Search

Custom Search

บทความที่ได้รับความนิยม

Wikipedia

ผลการค้นหา

วันพุธที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561

ปลาแสงอาทิตย์ ปลาสุดประหลาด ที่มีวงจรชีวิตน่าสงสารที่สุดในทะเล

🐋“ปลาแสงอาทิตย์” ปลาสุดประหลาด ที่มีวงจรชีวิตน่าสงสารที่สุดในทะเล
ปลาพระอาทิตย์ (Ocean sunfish) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า โมลา โมลา (mora mora) เป็นปลาขนาดใหญ่ที่มีลักษณะแปลกมากๆ ลำตัวของมันนั้นมีรูปร่างเป็นทรงกลม ส่วนหัวมีขนาดใหญ่มากจนดูเหมือนว่าหัวหน่ะคือทั้งตัว ขณะที่ครีบมีขนาดสั้นมาก แลดูคล้ายคล้ายครีบของฉลามยังไงยังงั้น จึงทำให้พวกมันว่ายน้ำได้ช้า(แต่ก็ว่ายเร็วพอที่จะล่าเหยื่ออย่างแมงกระพุนมากินได้ 
ปากของมันมีลักษณะเหมือนปากนกแก้ว แต่อ้าค้างอยู่ตลอดเวลา) พวกมันเป็นปลาที่บังคับทิศทางได้แย่สุดๆ (ไม่มีครีบหางเหมือนปลาทั่วไป) จึงเป็นเหตุให้พวกมันมักจะว่ายไปชนเรือลำใหญ่ๆอยู่บ่อยครั้ง และ เวลาถูกล่าก็มักจะหนีไม่ทันต้องกลายเป็นเหยื่อของแมวน้ำทุกที (น้ำหนัก 2.3 ตัน ยาวได้มากกว่า 3.2 เมตร)
 แต่พวกมันกลับมีเกราะที่หนาอย่างมาก อ่อลืมบอกพวกมันเป็นญาติห่างๆกับปลาปักเป้านะ ปลาที่ไม่มีเกล็ด มีผิวหนังที่หนาหยาบและยืดหยุ่น และมีเมือกหนา ทำหน้าที่เสมือนเกราะหุ้มตัว บางตัวอาจมีหนังหนาถึง 15 มิลลิเมตร
ลักษณะของซันฟิชประหลาดเสียจนนักชีววิทยาบางคนบอกว่า – “เหมือนปลาที่เหลือแค่ครึ่งเดียว” หรือไม่ก็เหมือน “รูปปลาที่เด็กๆวาดไว้แต่ยังไม่เสร็จ” / ในภาษาเยอรมันไม่เรียกมันว่าซันฟิช 
แต่เรียกว่า – “ชวิทเมนเดอร์ คอร์ปฟ์” 
แปลว่า – “หัวที่ว่ายน้ำได้”
 ปลาที่มีชีวิตอาภัพที่สุดในบรรดาสิ่งมีชีวิตในท้องทะเล
– พวกมันว่ายน้ำโดยอาศัยการโบกครีบหรือกระโดงของมันไปมาช้าๆ และอาศัยแผ่นหนังที่เป็นหางเทียมในการบังคับทิศทาง แน่นอนว่ามันว่ายน้ำไม่ได้เร็วมากมายนัก เหมือนค่อยๆ กระเพื่อมไปมากกว่า
– พวกมันมักป่วยอยู่บ่อยครั้ง เพราะถูกรบกวนจากบรรดาปรสิตที่เกาะกินเลือดทำให้อ่อนแอ และบ่อยครั้งที่พวกมันต้องขึ้นมาบนผิวน้ำและต้องทำการเอียงตัว ให้เหล่านักมาช่วยกินปรสิตที่เกาะอยู่ตามตัวมัน และนั่นยิ่งทำให้สัตว์นักล่าเห็นพวกมันง่ายขึ้นไปอี๊ก!!!
– ถึงแม้ว่าจะถูกจัดให้เป็นปลาที่วางไข่ได้มากที่สุดในโลก คือ ประมาณ 300 ล้านฟอง โดยไข่จะล่องลอยไปตามกระแสน้ำ โดยที่พ่อแม่ปลาจะไม่ดูแล ซึ่งจะเหลือรอดและโตมาจนเป็นปลาที่มีขนาดสมบูรณ์ มีเพียงไม่กี่ตัว
– เป็นเหยื่ออันโอชะ และของเล่นของแมวน้ำ สิงโตทะเล ชอบฉีกทึ้งกระโดงออกจากตัวซันฟิช โดยที่นักวิทยาศาสตร์ยังไม่แน่ใจนักว่า เป็นเพราะมันชอบเนื้อส่วนนั้น หรือเป็นเพราะต้องการ เล่นสนุก กับการทึ้งปลาประหลาดชนิดนี้กันแน่ แมวน้ำหรือสิงโตทะเลมักทึ้งกระโดงซันฟิชออกมา แล้วปล่อยตัวมันทิ้งไว้อย่างนั้น ซันฟิชที่ยังไม่ตายจะค่อยๆ จมลงไปเรื่อยๆ ไม่มีปัญญาจะว่ายไปไหนมาไหนได้อีก เมื่อถึงก้นทะเล มันจะค่อยๆ กลายเป็นเหยื่อโอชะของสัตว์ทะเลอีกหลากหลาย และจบชีวิตเศร้าๆ ลงที่นั่น
– พวกมันมักจะถูกจับอย่างง่ายดาย ให้ไปอยู่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำต่างๆ ทั่วโลก เนื่องจากความแปลกในรูปร่างหน้าตา และในบางแห่งมีการบริโภคกันเป็นอาหารด้วย ซึ่งในตู้ของเจ้าโมลา โมลานั้น เขาต้องมีแผ่นพลาสติกหนาไสกางกั้นระหว่างปลากับผนังตู้ที่ทำจากอะคริลิกใส เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้าปลาโมลา โมลา ผู้มีปากเล็กๆ บอบบางว่ายชนผนังจนปากเจ่อ
ที่มา – wiki

รายการบล็อกของฉัน