🐋“ปลาแสงอาทิตย์” ปลาสุดประหลาด ที่มีวงจรชีวิตน่าสงสารที่สุดในทะเล
ปลาพระอาทิตย์ (Ocean sunfish) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า โมลา โมลา (mora mora) เป็นปลาขนาดใหญ่ที่มีลักษณะแปลกมากๆ ลำตัวของมันนั้นมีรูปร่างเป็นทรงกลม ส่วนหัวมีขนาดใหญ่มากจนดูเหมือนว่าหัวหน่ะคือทั้งตัว ขณะที่ครีบมีขนาดสั้นมาก แลดูคล้ายคล้ายครีบของฉลามยังไงยังงั้น จึงทำให้พวกมันว่ายน้ำได้ช้า(แต่ก็ว่ายเร็วพอที่จะล่าเหยื่ออย่างแมงกระพุนมากินได้
ปากของมันมีลักษณะเหมือนปากนกแก้ว แต่อ้าค้างอยู่ตลอดเวลา) พวกมันเป็นปลาที่บังคับทิศทางได้แย่สุดๆ (ไม่มีครีบหางเหมือนปลาทั่วไป) จึงเป็นเหตุให้พวกมันมักจะว่ายไปชนเรือลำใหญ่ๆอยู่บ่อยครั้ง และ เวลาถูกล่าก็มักจะหนีไม่ทันต้องกลายเป็นเหยื่อของแมวน้ำทุกที (น้ำหนัก 2.3 ตัน ยาวได้มากกว่า 3.2 เมตร)
แต่พวกมันกลับมีเกราะที่หนาอย่างมาก อ่อลืมบอกพวกมันเป็นญาติห่างๆกับปลาปักเป้านะ ปลาที่ไม่มีเกล็ด มีผิวหนังที่หนาหยาบและยืดหยุ่น และมีเมือกหนา ทำหน้าที่เสมือนเกราะหุ้มตัว บางตัวอาจมีหนังหนาถึง 15 มิลลิเมตร
ลักษณะของซันฟิชประหลาดเสียจนนักชีววิทยาบางคนบอกว่า – “เหมือนปลาที่เหลือแค่ครึ่งเดียว” หรือไม่ก็เหมือน “รูปปลาที่เด็กๆวาดไว้แต่ยังไม่เสร็จ” / ในภาษาเยอรมันไม่เรียกมันว่าซันฟิช
แต่เรียกว่า – “ชวิทเมนเดอร์ คอร์ปฟ์”
แปลว่า – “หัวที่ว่ายน้ำได้”
ปลาที่มีชีวิตอาภัพที่สุดในบรรดาสิ่งมีชีวิตในท้องทะเล
– พวกมันว่ายน้ำโดยอาศัยการโบกครีบหรือกระโดงของมันไปมาช้าๆ และอาศัยแผ่นหนังที่เป็นหางเทียมในการบังคับทิศทาง แน่นอนว่ามันว่ายน้ำไม่ได้เร็วมากมายนัก เหมือนค่อยๆ กระเพื่อมไปมากกว่า
– เป็นเหยื่ออันโอชะ และของเล่นของแมวน้ำ สิงโตทะเล ชอบฉีกทึ้งกระโดงออกจากตัวซันฟิช โดยที่นักวิทยาศาสตร์ยังไม่แน่ใจนักว่า เป็นเพราะมันชอบเนื้อส่วนนั้น หรือเป็นเพราะต้องการ เล่นสนุก กับการทึ้งปลาประหลาดชนิดนี้กันแน่ แมวน้ำหรือสิงโตทะเลมักทึ้งกระโดงซันฟิชออกมา แล้วปล่อยตัวมันทิ้งไว้อย่างนั้น ซันฟิชที่ยังไม่ตายจะค่อยๆ จมลงไปเรื่อยๆ ไม่มีปัญญาจะว่ายไปไหนมาไหนได้อีก เมื่อถึงก้นทะเล มันจะค่อยๆ กลายเป็นเหยื่อโอชะของสัตว์ทะเลอีกหลากหลาย และจบชีวิตเศร้าๆ ลงที่นั่น
ที่มา – wiki
